A co gdyby spojrzeć na nieruchomość pod kątem jej cech nie od strony preferencji potencjalnych nabywców, a jej obiektywnych, mierzalnych cech architektonicznych? Jaki miałoby to wpływ na wartość? Czy takie cechy budynku jak: geometria dachu, bryła, rozkład funkcjonalny, położenie względem stron świata mają wpływ na wartość? A jeśli nie na wartość, to czy mają wpływ na decyzje podejmowane przez Kupujących?
.
Mam nadzieję, że odpowiedzią na zadane pytania będzie poniższy artykuł, przygotowany przez Annę Nowel – Śmigaj: rzeczoznawcę majątkowego i architekta.
.
Miłej lektury!
.
Cechy a wartość
.
Decyzje o kupnie nieruchomości podejmowane są przez ich nabywców, między innymi, na podstawie oceny cech danej inwestycji. Większość Klientów już podczas pierwszego spotkania posługuje się zbiorem określonych preferencji, które stanowią wytyczną w doborze odpowiednich ofert. Z mojej obserwacji wynika, że do najczęstszych zaliczyć można: lokalizację (konkretne kierunki – północna część miasta, południowa), dostępność komunikacji miejskiej, położenie w budynku, liczba i układ pokoi.
.
W wycenie zaś zadaniem rzeczoznawcy majątkowego jest założenie istnienia potencjalnego nabywcy, co wiąże się z projekcją jego preferencji, tym samym odpowiedź na pytanie –
.
jakie cechy wpłynęły na cenę danej nieruchomości?
.
Wskazane w toku szacowania atrybuty, ich charakterystyki oraz miary (skale) powinny więc odzwierciedlać preferencje nabywców i determinować wartość wycenianej nieruchomości. Dlatego też rzeczoznawca majątkowy przeprowadza analizę cech, poszukując tych, które miały wpływ na zróżnicowanie cen w utworzonym zbiorze nieruchomości podobnych.
.
Selekcji cech dla określonego rynku można dokonać m.in. w oparciu o badania ankietowe, wywiad, analizę merytoryczną treści ogłoszeń kupna-sprzedaży nieruchomości. Trudność polega jednak na zbudowaniu kwestionariusza ankiety (chodzi o treść zmiennych) czy scenariusza wywiadu, na podstawie których rzeczoznawca otrzyma pełne i rzetelne informacje.
.
Użyteczność tak rozumianych informacji byłaby z pewnością największa, gdyby środowisko posługiwało się zestawem uniwersalnych cech. Wyrażonych w tym samym języku, a zatem zrozumiałych i powszechnie znanych, co zapewniłoby porozumienie między uczestnikami rynku i rozwiązałoby szereg problemów samych rzeczoznawców na etapie formułowania decyzji. To zaś, jak myślę, miałoby pozytywny wpływ na zwiększenie zaufania społecznego wobec naszego zawodu i minimalizowało konflikty wewnętrzne.
.
Cechy architektoniczne
.
Proponuję więc odwrócenie optyki i spojrzenie nie od strony preferencji potencjalnych nabywców, lecz od strony obiektywnych cech zawartych w rzutach, układach funkcjonalnych i formie architektonicznej przedmiotu wyceny.
Architektura, w tym szczególnie nauka o projektowaniu architektonicznym i urbanistycznym, zawiera wiedzę o cechach danego obiektu i pozwala nam go lepiej zrozumieć. Projektowanie obiektów jest bowiem procesem opartym na wypracowanych przez pokolenia architektów wytycznych. Co więcej wiedza ta parametryzuje cechy, przypisując im miary korzystne i niekorzystne.
.
Oczywiście, ograniczeniem pracy projektanta są przepisy prawa budowlanego, jednak tam nie znajdziemy recepty na rozmieszczenie w planie konkretnych pomieszczeń względem stron świata, aby uzyskać układ możliwie komfortowy, za co potencjalny nabywca zapłaciłby określoną kwotę.
.
Dlatego uważam, że ważne jest, aby w kanonie wiedzy rzeczoznawcy majątkowego, obok wiedzy o technologii budowy, grubości styropianu, parametrów technicznych pieca dwufunkcyjnego z komorą spalania, znalazła się przestrzeń narozumienie kształtowania formy i układów funkcjonalnych określonych obiektów.
.
Co więcej – przyjmując, że celem w procesie projektowania architektonicznego jest dążenie do kształtowania przestrzeniprzyjaznej człowiekowi – łączącej formę i funkcję, warto zaznaczyć, że spojrzenie na nieruchomość od strony procesu projektowania pozwala dostrzec jej walory lub potencjał, co ma związek z ustalaniem możliwości rozwojowych obiektu. Te, jak wiadomo, są przez nabywców niezwykle cenione.
.
Przykładowe cechy architektoniczne nieruchomości
.
Na podstawie analizy literatury związanej z zasadami projektowania (szczególnie polecam książkę Ernsta Neuferta Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego) wyszczególniłam kilka następujących cech:
Cechy budynku:
- Zasady kompozycji, geometria formy architektonicznej (bryła elementarna, kształt rzutu):
- Korzystne: zwarta – na rzucie zbliżonym do prostokąta, w kształcie litery U lub L.
- Niekorzystne: rozczłonkowana, z wieloma występami (m.in. wykusze, wieżyczki, balkony, ryzality, nadwieszenie); dach wielospadowy o skomplikowanym kształcie.
- Zachowanie formy tożsamej (czystej) dla danego typu zabudowy (dot. zabudowy zwartej):
- Korzystne: jednakowe lub niewiele różniące się warianty typów domów; (taka sama forma, bryła domu, dach, wykończenie materiałowe i kolorystyka);
- Niekorzystne: zróżnicowane formy architektoniczne o niejednorodnym wykończeniu materiałowym i kolorystyce;
- Rozkład funkcjonalny:
- Korzystny: rozkład parterowy (funkcja mieszkalna na poziomie parteru; poddasze nieużytkowe); rozkład pomieszczeń na pełnych kondygnacjach (brak półpięter).
- Średni: dom dwu lub trzy kondygnacyjny (w tym również kondygnacja piwnicy).
- Niekorzystny: dom cztero- lub więcej kondygnacyjny (w tym również kondygnacja piwnicy).
Komentarz do cech: zdarzają się założenia o cechach zindywidualizowanych, w których dla każdego z segmentów przyjmuje się własną formę, w konsekwencji jednak całość tworzy spójne, przemyślane założenie.
- Usytuowanie budynku – domu (ogólne)
- Korzystne: wejście od strony wschodniej lub północnej; taras z wyjściem na ogród od strony południowej lub zachodniej.
- Niekorzystne: wejście od strony południowej, taras z wyjściem na ogród od strony wschodniej lub północnej.
Komentarz do cechy: strona północna – mało słońca, mroźne wiatry zimowe, równomierne oświetlenie (preferowane pomieszczenia: spiżarnia, kotłownia, garaż); strona południowa – najbardziej wartościowa strona domu, w południe latem oświetlona promieniami padającymi pod dużym kątem, silnie nasłoneczniona w zimie (preferowane pomieszczenia: jadalnia, pokój zabaw dla dzieci, pokój dzienny, ogród zimowy, taras, weranda, loggia, pokój-ogród); strona zachodnia – strona nawietrzna, silne nasłonecznienie po południu powodujące nagrzewanie i olśnienie (preferowane pomieszczenia: salon, biblioteka, hol, część nocna/sypialnie); wschód – silne nasłonecznienie rankiem, najsilniejsze wychłodzenie zimą (preferowane pomieszczenia: biuro i warsztat, łazienki, ew. sypialnie).
- Możliwość kształtowania zabudowy w odniesieniu do ulicy (obsługa komunikacyjna)
- Korzystne: przy orientacji ulicy wschód-zachód – dostęp do ulicy od strony północnej, gdzie sytuowane są pomieszczenia pomocnicze oraz wejście, zaś pomieszczenia mieszkalne i sypialnie znajdują się w części nasłonecznionej i zacisznej, odizolowanej od ulicy, z wyjściem na ogród. W przypadku sytuowania domów przy ulicy o orientacji północ – południe, najkorzystniejsza jest wschodnia strona ulicy, ponieważ ogród i pokoje mieszkalne mogą znajdować się od strony wschodu (ochrona przed wiatrem), a budynki sąsiednie nie zasłaniają promieni słonecznych.
- Niekorzystne: przy orientacji ulicy wschód-zachód – dostęp do ulicy od strony południowej; wymaga to sytuowania domu w głębi działki, tak aby wykorzystać nasłonecznioną część na ogród od strony frontowej; tego typu działki są odpowiednie dla obiektów reprezentacyjnych. W przypadku sytuowania domów przy ulicy o orientacji północ – południe, działki od strony zachodniej wymaga kształtowania zabudowy naprzemiennie, w celu uzyskania południowego nasłonecznienia i swobody widoków z tarasów; w innych przypadkach (nienaprzemienny) należy ustawić budynek z tyłu działki.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Zakończenie
Powstaje pytanie, czy w ogóle możliwe jest wypracowanie wspólnego zestawu cech nieruchomości scharakteryzowanych w sposób jednolity i obiektywny. Z pewnością jest to zadanie trudne, a nawet sprzeczne z niejedną obowiązującą koncepcją wyceny, która nakazywałaby indywidualizowanie cech dla konkretnego rynku lokalnego. Jestem jednak zdania, że utworzenie zbioru uniwersalnych cech ograniczyłoby subiektywizm ocen (tworzenie intuicyjnych kategorii wymagających szeregu objaśnień) i skierowałoby uwagę rzeczoznawców na metodologię wyceny.
.
Ania Nowel-Śmigaj – rzeczoznawca majątkowy, pośrednik, z wykształcenia architekt ze specjalnością ochrony zabytków; na co dzień współpracuję z biurem InterAct we Wrocławiu, prowadzę również badania naukowe na Wydziale Architektury w dziedzinie konserwatorstwa z zakresu wartościowania zabytków.